در قسمت اول، گام نخست تکنیک‌های مدیریت استرس در زمان امتحان را  مرور کردیم

و گفتیم، مقابله با اضطراب مسیر موفقیت را هموار می‌کند در این قسمت دو گام بعدی را می خوانیم:

گام دوم، مطالب را از آسان به سخت بخوانید و بر هر مطلب مسلط شوید

در این گام باید به سراغ مطالب پیچیده اما در حجم پایین رفت. مطالب پیچیده را در اختیار دانش‌آموز قرار میدهیم و از او می‌خواهیم مطلب را فراگیرد اما همچنان به فکر امتحان نباشد و تنها به یادگیری و تحلیل مطلب مورد نظر بپردازد. از او بخواهیم روش‌های مختلفی را برای یادگیری به کار گیرد. در برخی موارد شاهد خواهیم بود که دانش‌آموز پس از چند تلاش ناموفق دلسرد شده و کنار بکشد. در این موارد به دانش‌آموز آرامش دهیم و او را مطمئن کنیم که قرار نیست بابت یاد نگرفتن مطلب بازخواست شود، به او متذکر شویم که هر مشکلی راه حل دارد و به جای فرار باید ایستاد و مشکل را حل کرد. سپس حجم مطلب سخت را کم‌تر میکنیم و از دانش‌آموز می‌خواهیم دوباره سعی کند، اغلب دانش‌آموزان با کم شدن حجم، کم کم راه یادگیری را خواهند یافت و کمی سر شوق می‌آیند.

باید این روند را ادامه دهیم تا مطلب سختی که قرار بود یادگیرد تمام شود. اگر دانش‌آموز در جمع‌بندی مطالب به مشکل بر خورد سعی کنید به او اطمینان دهید که زمان کافی برای یادگیری خواهد داشت. به مرور در گام‌های بعدی سعی کنید زمان را برای او محدود کنید. متوجه خواهید شد که کم  کردن زمان نه تنها کیفیت درس خواندن را نمی‌کاهد بلکه تمرکز را نیز بالا خواهد برد.

گام سوم، اضطراب سر امتحان را شکست دهید

مرحله بعدی آن است که کم‌کم دانش‌آموز را از مرحله یادگیری به مرحله بازدهی وارد کنیم بدون آنکه ذهن او مشوش شود. از او بخواهیم برای مطلبی که خوانده سوال طرح کند، از او بخواهیم سخت‌ترین سوالات ممکن را طرح کند و تصور کند معلمی است که قرار است امتحانی دشوار برگزار کند. در مرحله آخر دانش‌آموز به هر حال ناچار است در آزمون شرکت کند. باید به دانش‌آموز یادآوری کنیم که او در کنار همه کسانی که در آزمون شرکت کردند استرس را تجربه خواهند کرد. استرس آزمون بسیار طبیعی است و اگر بتوان آنرا مدیریت کرد حتی باعث بالا رفتن دقت فرد شده و وسواس در پاسخ گویی نمره فرد را بالا خواهد برد. با تمام این توصیفات عده زیادی از دانش‌آموزان سر امتحانات از اضطراب نمی‌توانند حتی یک کلمه بر روی برگه امتحان بنویسند. برخی از آنان پس از گذشت مدت کوتاهی بر اضطرابشان فائق می‌آیند و شروع به نوشتن می‌کنند اما عده‌ای هستند که در اثر استرس نمی‌توانند به روند طبیعی بازگردند و دلسرد می‌شوند و می‌خواهند جلسه امتحان را ترک کنند. این افراد به کمک احتیاج پیدا کرده اند. باید از آنها بخواهید مقابل هر سوال هر آنچه که به ذهن‌شان خطور کرد بنویسند. اضطراب آنها ناشی از ترس از نتیجه است. به آنها اطمینان دهید که در صورت بد بودن نتیجه آنرا لحاظ نخواهید کرد. از او بخواهید که مقابل هر سوال هر چه میداند بدون آنکه به نتیجه فکر کند بنویسد. این روش اغلب کارساز است و دانش‌آموز به مرور آرام می‌شود و مطالب را به یاد می‌آورد و تا لحظه آخر امتحان خواهد نوشت.

برای آنکه بتوانید به اضطراب خود نه بگویید باید بدانید که اضطراب امری طبیعیست. همه افراد اضطراب دارند و بسته به میزان اهمیت هر آزمون اضطراب کم‌و‌زیاد می‌شود. اما نکته اینجاست که نباید به این ترس بها داد. نباید اضطراب را تشدید کرد از آن غولی بی شاخ و دم ساخت. هر چه بیشتر به اضطرابتان بی اهمیت باشید راحتتر آنرا شکست می‌دهید. اضطراب مانند فرد فرصت طلبی است که دارد از ضعف شما سو استفاده میکند. اگر به این ترس فرصت حمله بدهید و ضعیف باشید شما را خورد می‌کند اما اگر سعی کنید بی محلی کنید و بی تفاوت به این ترس بنگرید مطمئن باشید اضطراب را شکست خواهید داد.